Na pytanie, jak zaczęła się moja przygoda z pisaniem, odpowiadam – nie wiem. Nie zaliczę przecież do zawodowego pisania wydawanej w dzieciństwie gazetki „Żyrafka” ani wierszowanych teatrzyków. Nie były nim także skrupulatne zapiski introspektywnej nastolatki prowadzone w Kalendarzu Szalonego Małolata. Tak, nigdy nie potrafiłam nazwać się pisarką i nadal tego nie potrafię. Po kilku powieściach, opowiadaniach w antologiach i wygranych konkursach literackich nadal czuję, że jeśli nie posiadam oficjalnego dyplomu pisarza, mogę co najwyżej nazwać się aspirującym rzemieślnikiem słowa.

Zawodowa autorka czy nie, ja po prostu bardzo lubię pisać. To moja ulubiona forma spędzania wolnego czasu. Gdy mogę sam na sam porządkować i ubierać kłębiące się w głowie myśli w słowa, kolory, uczucia, emocje i odpowiednią dawkę humoru. Co jest dziecinnie proste, gdy można to robić w magicznym pisarskim pokoju, jak mój.

Jestem autorką powieści łotrzykowskiej „Zawód spadkobierca”, 2023, Wydawnictwo BookEnd,; komedii romantycznej „Ratunku! Wymyśliłam męża”, 2022, Wydawnictwo Zysk i s-ka;  powieści obyczajowej „Podmiejski na koniec świata”, 2021, Wydawnictwo Zysk i s-ka i mojego drugiego debiutu „Pudełko z pamiątkami”, 2020, Wydawnictwo Zysk i s-ka, bowiem po raz pierwszy zadebiutowałam powieścią „Pijany Skryba”, 2014, RW2010/Sumptibus, której ponownym wydaniem jest właśnie „Zawód spadkobierca”.

Oprócz pracy pisarskiej, jestem również ekspertką ds. komunikacji z 15-letnim doświadczeniem w Urzędzie Patentowym Rzeczypospolitej Polskiej. Na obecnym stanowisku zarządzam mediami społecznościowymi, kontaktami z dziennikarzami, prowadzę szkolenia i oficjalne wydarzenia, piszę artykuły. Piszę także okraszone dużą dawką humoru felietony dla grodziskiego pisma społeczno-kulturalnego Bogoria w cyklu „Cóż tam pani w internecie”, które możecie czytać co miesiąc za darmo online.

Te doświadczenia idealnie współgrają z działalnością, która towarzyszy mojej pracy pisarskiej. Mam na myśli prowadzenie własnych kont w mediach społecznościowych, a także spotkania z czytelnikami na różnych forach. Cieszę się, że mam szansę łączyć swoje zawodowe kompetencje z tym, co kocham robić. Mogę dbać o relacje dwóch stron, instytucji i klienta, twórcy i czytelnika.

Jednak równie ważne jest dla mnie zachowanie równowagi między pracą a pasją. Po godzinach uwielbiam grę w badmintona halowego, która uczy strategicznego myślenia, współpracy, a także pozwala zrelaksować się i utrzymać zdrowy styl życia.

Mieszkam w wymarzonym domu na przedmieściach Grodziska Mazowieckiego i wyprowadziłabym się z niego jedynie, gdyby udało mi się otworzyć pensjonat w jakimś malowniczym zakątku Dolnego Śląska. Żałuję, że ktoś sprzątnął mi sprzed nosa piękny dom na skraju lasu z widokiem na góry w Jodłowniku. Nadal wypatruję więc tego jedynego, wyjątkowego miejsca. Mam nadzieję, że mnie tam odwiedzicie.

Kocham ludzi. Uwielbiam przyglądać się ich emocjom, podsłuchiwać ich w kolejce WKD, dostrzegać naszą różnorodność. Rozczulają mnie ludzie starsi i dzieci, zwłaszcza moja córka Asia. Kocham psy. Uważam, że świat bez nich byłby niekompletny i że w żaden sposób na nie nie zasłużyliśmy.

Jak widzicie, lubię też się rozpisać. Dlatego w tym miejscu zapraszam Was już do świata moich powieści. A jeśli chcielibyście podzielić się ze mną wrażeniami z lektury albo, jeszcze lepiej, podzielić się pomysłem na nową fabułę (dobry temat zawsze w cenie) lub po prostu porozmawiać, piszcie na mój e-mail albo wyślijcie wiadomość na Facebooku lub Instagramie. I czerpcie radość z lektury moich książek! Happy end gwarantowany!