Książka dzienna – książka nocna.

Książka podróżna – książka spacerowa – książka do wanny.

Czy jest na sali ktoś, kto, podobnie jak ja, czyta kilka książek na raz?

Ja zawsze mam kilka rozpoczętych lektur.

Kiedyś czytałam zależnie od nastroju. W podróż przeważnie brałam czytnik, który wszędzie się mieści i można do niego wgrać nieskończoną liczbę książek. Za to w domu mogłam przesiąść się na papier, o czytaniu go w wannie nie wspominając. Teraz wypracowałam pewien schemat. W dzień czytam książki w papierze, bo nigdzie już nie jeżdżę, wieczorem w łóżku czytam z czytnika, żeby nie świecić żarówką, a na spacerze z bobo słucham audiobooków. To się nazywa multitasking przy dziecku.

Ja uwielbiam!

Odkąd mam wannę w domu, jestem jej hard userką. To dla mnie wspaniałe miejsce odpoczynku i wyciszenia. Potrafię spędzić w wannie godzinę, czytając książkę. Nie może również zabraknąć pachnącego płynu do kąpieli. Po takiej kąpieli czuję, jakbym wyszła ze SPA.

No dobrze, podzieliłam się już moim chwytaniem chwil, to teraz wskazówka dla fotografujących wannowe kadry: zanim uprzątnięcie plan zdjęciowy, uznawszy że macie już wystarczająco ujęć, przejrzyjcie zdjęcia, bo… kapcie.

Oraz przestroga: uważajcie, fotografując nogi znad krawędzi wanny. Jak nietrudno się domyślić, wylądowałam tyłkiem w wodzie.

Moje chwile są wtedy:

• gdy Burek wtryni mi nos pod brodę, Szycha położy mi łeb na piszczelu, mnie natychmiast wszystko zaczyna boleć i swędzić, ale nie ruszę się nawet o centymetr;
• gdy mąż tłumaczy mi, o co chodzi w grze, gdzie strzela się do czołgów i samolotów;
• gdy patrzę przez okno na ścianę akacji, zamiast na ulicę i bloki;
• gdy nasypię do wanny soli o zapachu róży;
• gdy włączę utwór Winter bites zespołu Malfunkshun i świat straci kontury;
• gdy niebo jest błękitne, a słońce mówi: pokaż, czy równo się opaliłaś;
• gdy ktoś postanowi mi zaufać i podzielić się ze mną swoją historią.